Gedicht “Gedenkdag” van Tadeusz S. Roy-Rojewski

voorgelezen door 3 deelnemers aan de Airborne International Youth Conference aan het eind van de kranslegging
Pools Karolina Pieniawska
Engels Jasper Hekking
Nederlands Steve Zwarts

GEDENKDAG

Deze gedenkdagen worden ons des te dierbaarder
Naarmate het einde nadert…
We houden de Arnhemse kruisen in herinnering,
Onze grote vastberadenheid, onze worstelingen
En hoewel de tijd verstrijkt, kan niets
Die moeilijke, maar zo inhoudsvolle dagen verhullen,
Intens vervuld van hoop, begerig naar vergelding,
Terwijl onze harten ook een vitale warmte herbergden
De glimlach van oprechte soldatenliefde
Die glansde als goud, als een blinkende degen
Stralend op onze dierbare Brigade.

De kwade geest van de “duistere lichten” kan ons
Temidden van zulke stralende schittering niet bereiken,
Geen enkele kwade wil ontneemt ons
Zuivere daden, want wij soldaten
Hebben onze jonge levens in de waagschaal gelegd
Niet declamerend over grote lof,
Maar naar de Arnhemse meanders springend
Hadden we de wijde velden van ons vaderland
Voor ogen. In de knallen van de slag
Wilden we de weg terug naar huis vinden.

Laat vandaag in ons gezelschap het glas fonkelen
En op onze grote gedenkdag schijnen,
Laten we met een minuut stilte oprecht de man gedenken
Die trots het vizier droeg
Wie tegenslagen ten deel vielen, geen lof –
Laten we onze harten richten tot de generaal,
En gefluister van gevleugelde gedachten
Op zijn graf leggen – bloemen van dankbaarheid!

Broeders! – de gedenkdag. Naarmate we ouder worden –
Dromen we van een reeks van verdere gedenkdagen!

Tadeusz S. Roy-Rojewski (vertaling: Klaas Seinhorst)